کد مطلب:182722 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128

ساختار حکومت حزب عثمانیه
حاكمیت حزب عثمانیه در زمان امام سجاد علیه السلام بدون تردید از نوع اول حكومت داری است، كه با اهرم های فشار خشونت و ارعاب و فرهنگ سازی پدید آمده است. بدون تردید در حراست از هویت خویش به اهرم های یاد شده شدیدا نیازمند خواهد بود.

فضاسازی فرهنگی و سرگرم كردن مردم به امور روزمره زندگی و نیز سوق دادن جامعه به انواع ناهنجاری های اجتماعی و تباهی و فساد از محورهای عمده این نوع حاكمیت می باشد. این نوع حاكمیت در تلاش است افزون بر سركوب چالشگران، جامعه را به فساد و تباهی آلوده و سرگرم سازد، تا امت از اهداف اصلی اجتماعی بازایستاده و از حقوق اساسی خویش روی برتابیده، و مطالبه ننماید.

پی آمد ننگین این نوع حكومت تبعیض و نابرابری شدید می باشد كه جامعه به دو قطب عمده متمول (اقلیت) و گروه محروم از هر نوع



[ صفحه 159]



حقوق اجتماعی و سیاسی و اقتصادی (اكثریت) تقسیم می شود. به همین خاطر مشاهده می شود بنی امیه هم در مرحله چنگ اندازی به اهرم های سیاسی و هم در حفظ و حراست آنها بیشترین بهره وری را از این اهرم ها می نمایند.

بنی امیه بیشترین تلاش را در این سمت متمركز می نمودند كه با فضاسازی فرهنگی افكار عمومی را نسبت به حاكمیت خویش معطوف دارند. آنان در تلاش بودند كه با سرگرم كردن مردم به امور روزمره و به فساد و تباهی، جامعه را از توجه به خواسته های كلان و مشروع خویش بازدارند. آنان برای رواج تباهی، بیشترین همت را گماشته و سرمایه های كلانی را صرف فرهنگ سازی و فراهم آوردن بسترهای فساد و تباهی می نمودند.

بدین خاطر مشاهده می شود به صورت سازمان یافته از اهرم های خشونت، فرهنگ سازی و سوق دادن مردم به فساد و تباهی و از بین بردن نهادهای اجتماعی و ساخت و ساز نهادهای اجتماعی در راستای اهداف خویش بیشترین تلاش را انجام می داده اند.